Bir şirkette eğitim faaliyetlerinin başarılı bir şekilde yönetilebilmesi için bazı önerilerin akılda bulundurulması yararlı olacaktır. Şüphesiz, her şirketin koşulları ve ihtiyaçları farklı olduğundan bu önerilerin şirketin üst yöneticileri, danışmanları ve İK-Eğitim yöneticileri tarafından şirkete uyarlanarak değerlendirilmesi gerekir.
• Şirketin çözüm bekleyen ya da gelecekte ortaya çıkması olası sorunları tam ve doğru tanımlanmalıdır. Eğitimler, bir ihtiyaca cevap vermeli, bir amaca hizmet etmelidir. Eğitim yapmış olmak için eğitim yapılmamalıdır.
• Eğitim ihtiyacı belirlenirken ilk söylenenler en acil ya da en önemli ihtiyaçlar olarak kabul edilmemeli, duygusal ve dönemsel etkilenmeler dikkate alınmalıdır.
• Eğitim politikaları ve programları belirlenirken şirketin stratejik hedefleri her zaman göz önünde bulundurulmalıdır.
• Dönemsel olarak moda olan konulardan ya da medyatik olarak parlak isimli ancak etkisiz eğiticilerden eğer şirket için özel bir anlam ifade etmiyorsa uzak durulmalıdır.
• Şirketin kârlılık, verimlilik, performans, motivasyon, rekabet ya da benzeri sorunlarının çözümünde eğitimin en doğru seçenek olduğundan emin olunmalıdır. Çünkü bazı sorunların eğitim dışında farklı yaklaşımlarla daha etkili bir biçimde çözülmeleri olasılığı vardır.
• Acil olan sorunlar eğer şirket için önemliyse öncelik onlara verilmeli, ancak şirketi rekabette güçlü ve farklı kılan özellikleri daha da güçlendirecek eğitimler ağırlıklı olmalıdır.
• Eğitim, yöneticilerden başlamalı ve aşamalı olarak orta ve alt basamaklara inilmelidir. Eğitim alan yöneticilerin kendi ekiplerine koçluk yapmaları ve onları eğitmeleri sağlanmalıdır.
• Eğitimler, sorunların belirtilerini giderecek yüzeysel ya da kısmi çözümlere değil, olabildiğince kök nedenlere inecek ve kalıcı çözümlere odaklanacak şekilde tasarlanmalıdır.
• Eğitimlerin tutum, duygu, düşünce, davranış ve alışkanlıkları etkili ve kalıcı bir şekilde değiştirmesi hedeflenmelidir. Bu hedef, eğitimlerin konularını, yöntemlerini ve eğiticilerini seçerken her zaman akılda tutulmalıdır.
• Eğiticiler ve birlikte çalışılacak eğitim şirketleri özenle seçilmeli, yetkin ve güvenilir olmalıdır. Bilgi ve deneyim birikimlerinin yanı sıra tutum ve tarzlarına da dikkat edilmelidir.
• Seçilen eğiticiyle veya eğitim şirketiyle olabildiğince sürekli ve düzenli çalışarak eğitimin sonuçlarının uygulamaya yansıtılmasını izlemesi ve sorumluluk alması sağlanmalıdır.
• Eğiticinin, sektörü ve şirketi tanıyan ve katılımcıları anlayan bir kişi olması fark yaratacaktır.
• Eğitimlerin çok kısa bir zaman dilimine sıkıştırılmaması, ancak aralarının da çok uzun olmaması gerekir. Katılımcılara öğrendiklerini özümseyecek bir zaman bırakılmalıdır.
• Şirket içinden bir üst yöneticinin eğitimlerin güçlü destekçisi olması sağlanmalıdır. Şirket çalışanları, eğitimlerin üst yönetim tarafından izlendiğini ve takdir edildiğini bilmelidirler.
• Eğitimler, olabildiğince şirket dışında rahatlığı, psikolojik güveni ve motivasyonu sağlayacak ortamlarda düzenlenmelidir.
• Eğitimlerin akılda kalmasını sağlayan çok önemli bir faktör, eğitim ortamında yaşanan olumlu duygulardır. Katılımcıların deneyimleri, eğitim ortamında hissettikleriyle pekiştirilmelidir.
• Eğitimlerin yararlılığı, katılımcılara olan etkisi ve iş sonuçlarına yansımasıyla değerlendirilmelidir.
• Eğitim bir masraf kalemi, cari harcama olarak değil, maliyeti ve getirisi hesaplanabilir uzun dönemli bir yatırım olarak görülmelidir.

Kaynak: İsmet Barutçugil, Eğiticilik Becerileri – Eğiticinin Eğitimi, Kariyer Yayınları, İstanbul, 2019