Bazı insanlar ilişkilerinin anlamını ve önemini iyi bilirler, onları korumak ve geliştirmek için özel dikkat gösterir, ciddi çabalar harcarlar. Bazı insanlar ise ilişkilerini ciddiye almazlar. Kolay ve yüzeysel ilişkiler kurarlar ve değer vermedikleri ya da değerini bilmedikleri için çok kolay da harcarlar. Onlar için bir ilişkinin sürekli ve sağlıklı olması gerekmez. Onlar, kendilerini herkesten önemli ve üstün gören bencil insanlardır.

Genellikle, kendi ilişkilerinde başarılı olmayanların geliştirdikleri bir yetenek başkalarının ilişkilerine taraf olmak ve o ilişkileri (kendilerince) düzenlemeye çalışmaktır. Bu insanların bazıları adeta işlerini güçlerini bırakmış, çevrelerindeki ilişkileri izlemekte, ilk fırsat çıktığında ilişkiye taraf olmakta ve o ilişkiyi de bozmak için ellerinden geleni yapmaktadırlar.

Kendilerine sorarsanız, hep iyi niyetlidirler, yapıcı ve yardımcı olmaya çalışmaktadırlar. Kendilerini çevrelerindeki insanların ilişkilerini kurtarmakla, geliştirmekle sorumlu görürler. Adeta kendilerini bu işe memur etmişlerdir. Özellikle zorlanan ilişkilerde iki taraf arasında arabulucu rolünü oynamaya bayılırlar. Çatışmacı durumlarda, haklıyı haksızı ayırt edebileceklerini, ilişki sorunlarını çözebileceklerini ve ilişkilerin sürmesini sağlayabileceklerini düşünürler.

Ancak, gerçek yaşamda durum böyle değildir ve ilişki geliştirme memurunun (!) gerçek niyeti de bu değildir. Bu insanlar, sorunlu ilişkilerle ilgilenmekten çok, ilişkilerde sorun yaratmayı daha iyi başarmaktadırlar. Olağan iş yaşamlarını sürdüren, ilişkilerinde bir sorun yaşamayan arkadaşlarına iyi giden ilişkilerinin bir gün mutlaka bozulacağını anlatırlar. Bunda da oldukça inandırıcı olurlar. Çevrelerindeki insanların birbirleriyle iyi ilişkiler içinde olmasından rahatsızlık duyarlar. Onlara göre, bir şeylerin mutlaka ters gitmesi gerekir, her şeyin iyi olması, aslında bir şeylerin ters gittiğini göstermektedir. Yakın çevrelerindeki insanların ilişkilerinin iyi olması onları rahatsız eder. Kendileri iyi ilişkiler kuramadıkları için başkalarının iyi giden ilişkilerini akılları almaz, kabul edemezler.

İlişki memurları, başkalarının ilişkilerine yardımcı olmak adına taraflar arasındaki saygı ve güveni ortadan kaldıracak her fırsatı değerlendirirler. Bazen de daha ileri giderek, bunun için oyun planları yaparlar ve uygularlar. İlişkilerini bozdukları insanlara daha sonra yaklaşıp “ben zaten biliyordum, söylemiştim” demek onlara adeta keyif verir. Bu insanlar, daha sonra da ilişkilerini bozdukları insanlara yakın olup, yeni girişimlerde bulunmalarını desteklemekte, fakat her defasında başarısız olmaları için açık ya da gizli çaba harcamaktadırlar.

Bu insanlar; özel yaşamda aile üyeleri, akrabalar, yakın komşular ya da aile üyelerinin birinin ya da birkaçının sıkça temas ettiği diğer bazı insanlar olabilir. İş yaşamında ise ilişki memurları bazen üst yöneticiler, çalışma arkadaşları, büyük müşteriler ya da bazı kıdemli elemanlar olabilmektedir. Bunların ortak özellikleri, kendilerine güven yaratabilecek ikna yeteneğine sahip olmalarıdır. Kendilerine akıl danışılan, yaşına ve deneyimine saygı duyulan bazı insanlar ne yazık ki bu avantajlarını kötü niyetle kullanmaktadırlar.

İlişkilerinize değer veriyor ve onları korumak istiyorsanız çevrenizdeki ilişki geliştirme memurlarına dikkat etmelisiniz. Kendi ilişkilerinizi başkalarının görüş ve önerilerine göre yönlendirmeyin. Onların kehanetlerine itibar etmeyin. İlişkileriniz konusunda size akıl verenlerin kendi ilişkilerini nasıl yürüttüklerine bakın. Size söyledikleriyle yaptıkları arasında tutarlılık arayın. Şüphesiz, her konuda olduğu gibi ilişkileriniz konusunda da başkalarından fikir, görüş ve öneriler almalısınız. Ancak, her şeyden önce o insanların iyi niyetinden, samimiyetinden, açık ve dürüst olduklarından emin olmalısınız.