Bilim insanlarını ve araştırmacıları yeteneklerini kullanmaya ve bilimsel katkı yapmaya isteklendirmek isteyen şirketlerin, üniversitelerin, bilim ve teknoloji merkezlerinin en uygun ortamı yaratabilmek için şu önerileri dikkate almalarında yarar vardır:

 Bilim insanlarına ve araştırmacılara yılda iki veya üç kez, çalışma arkadaşlarının ve diğer ekip üyelerinin katıldığı bir toplantıda konuşma yapma; çalışmalarını, hangi aşamada bulunduğunu, neler yaptığını ve nereye ulaşmayı planladığını sunma olanağı sağlanmalıdır. Belirli aralıklarla üst yöneticilerle veya kullanıcılarla yüz yüze gelerek çalışmalarıyla ilgili görüşmeler yapabilmelidir. Tasarım ve mühendislik çalışmaları konusundaki toplantılarda ise, yöneticilerin veya bölüm başkanlarının değil, işi yapanların konuşması sağlanmalıdır.

 Bilim insanının veya araştırmacının yakın zamanlarda gurur duyacağı bir çalışma, yazdığı bir rapor, makale ya da aldığı bir patent bulunmuyorsa, yönetim, onu kendi ismini taşıyacak bir çalışma yapmaya cesaretlendirmelidir. Sonra da bu katkının duyulmasını, bilimsel bir platformda sunulmasını veya yayınlanmasını sağlamalıdır.

 Bir proje, rapor veya tasarım niteliğindeki katkıların yazarlarının veya tasarımcılarının imzasını taşımasına özen gösterilmelidir. Gerekiyorsa, yöneticinin ve diğer katkıda bulunanların isimleri de ayrıca belirtilmelidir.

 Araştırmacı, başarısıyla uyumlu olarak yükseltilmeli ve parasal anlamda ödüllendirilmelidir. Ancak, başarının değerlendirilmesi, yalnızca üst yöneticinin yargılarına dayandırılmamalı, diğer araştırmacıların ve çalışma arkadaşlarının görüşleri de alınmalıdır. Parasal ödüllerin ve statünün, araştırmacıları özendirmede tek ve temel gösterge olarak kullanılmamasına dikkat edilmelidir.

Araştırmacı, şirketin önemli kişileriyle de belirli dönemlerde bir araya gelerek, çalışmalarının takdir edildiğini ve kişisel saygınlık uyandırdığını görebilmelidir. Başarılı araştırmacılar ve bilim insanları çalışmalarından heyecan duyarlar. Ancak, başkalarının da benzer duygular içinde olduğunu görmeleri, çalışma şevk ve heyecanlarını artırır. Çalışmanın anlam ve öneminin takdir edilmesinin etkileri çok olumlu olacaktır. Aynı şekilde, araştırma birimini ziyaret edenlerle görüşme yalnızca yöneticilere özgü bir görev olmamalı, onların araştırmacılarla da görüşmesi, çalışmalarıyla ilgili bilgi alması ve sorular sorabilmesi sağlanmalıdır.

Başarılı araştırmacıların üst görevlere yükseltilerek ödüllendirilmesi, onları daha fazla çalışmaya özendirerek genel anlamda etkinlik ve verimliliği artıracaktır. Ancak, bir araştırma biriminin kurumun diğer bölümlerinden farklı olarak teknik ve yönetsel olmak üzere ikili hiyerarşik yapıya sahip olması konuya ayrı bir özellik kazandırmaktadır. Bu, araştırmacının veya bilim insanının organizasyon içinde yükselebileceği iki ayrı yön olduğu anlamına gelmektedir.

Bu sistem, teknik ve bilimsel anlamda başarılı çalışmalar yapan araştırmacıyı bilimsel ortamdan uzaklaştırmadan ve kendisine herhangi bir yönetim sorumluluğu vermeden yükseltme olanağını sağlar. Şüphesiz, yönetim basamaklarında yükselme de gerektiğinde başarılı araştırmacıları ödüllendirmenin bir diğer yoludur.

Çoğu organizasyonda, yaygın görülen bir uygulama olmakla beraber, bir araştırmacının başarısından dolayı yöneticiliğe yükseltilmesi yanlış olabilir. Bunun karşıtı olarak, üretken ve başarılı araştırmacıların yönetim görevlerini istememeleri durumunda daha az üretken olan kişilere bu görevi vermek de aynı şekilde yanlış olacaktır. İyi bir ARGE yöneticisi olabilmek için başarılı veya başarısız bir bilim insanı veya araştırmacı olma zorunluluğu yoktur. Çünkü söz konusu olan iş bir araştırma değil, yönetimdir.