İş dünyasında hızlanan tempoya ayak uydurmaya çalışanlar, daha fazla kazanmak için hırslananlar bir süre sonra kendilerini işlerine fazlasıyla kaptırdıklarını ve bu nedenle hayatı kaçırdıklarını fark edeceklerdir. Kimilerinin orta yaş krizi dediği durumda ve dönemde çoğu insan yaptıklarını sorgulamaya, kendisiyle hesaplaşmaya başlar. Hayatın tadını çıkaramadığı, gerçekte yapmak istediklerini yapamadığı, sevdikleriyle yeterince birlikte olamadığı ve istediği gibi bir hayatı olmadığı endişesini yaşar. Kendisi için nelerin anlamlı ve önemli olduğunu, nelerin önemsiz olduğunu daha fazla düşünmeye başlar.

Ancak, bazen bu hesaplaşma için çok geç kalındığı, geri kazanma olanağı olmayan çok şeylerin kaybedildiği fark edilir. Zaman geçmiş, hayat gerçekte arzu edilmeyen bir şekilde yaşanmıştır. Okulu bitirmek, iş bulmak, iş değiştirmek, işinde başarılı olmak, kariyer yapmak, bunlar için yararlı olacağını düşündüğü kurslara, seminerlere, yüksek lisans programlarına devam etmek, zamanının çoğunu iş seyahatlerinde evinden, eşinden, çocuklarından uzakta geçirmek günümüzde çoğu iş insanının ortak yaşam çizgisidir. Sonunda gelebileceğini düşündüğü yere geldiğinde durup bir nefes alan bu insanlar, etraflarına bakıp, gerçekte yaşamak istedikleri hayatın bu olup olmadığını kendilerine sorarlar ve çoğu kez de cevapları olumsuzdur.

Bu nedenle, yaşamla ilgili temel kararları alırken uzun dönemli yaşam ödüllerinin ne anlama geldiği düşünülmelidir. Yaşamda gerçekten önemli olan bir amacı göz ardı ederek karar verilmemeli ya da bir eyleme geçilmemelidir. Yaşam, çeşitli boyutları olmasına karşın bir bütündür ve o bütünlük içinde yaşanması gerekir.

Geçici ve kısa bir süre için bir boyutun öne çıkmasına ve zamanın çoğunu almasına belki izin verilebilir. Ancak tüm yaşam bir ya da iki boyut üzerinde sürdürülemez. Böyle bir yaşam, çok anlamsız ve riskli olacaktır. Özellikle, bütün zamanını, emeğini ve enerjisini verdiği yaşam boyutunda bir sorun ya da başarısızlıkla karşılaşan bir insan tutunacak bir başka dal, onu ayakta tutacak bir başka yön bulamayabilir.

Bu nedenle, yaşam ödüllerini bir bütün olarak algılayarak zamanı, ilgi alanlarını, faaliyetleri ve kaynakları uzun dönemde dengeli olacak şekilde değişik boyutlara dağıtmak gerekir. Her insanın kendine göre kişiselleştirebileceği ve geliştirebileceği belirli yaşam boyutları vardır.
 Yaşamın temel faaliyeti, eğitimin, bilgi ve beceri birikiminin değerlendirildiği iş ortamı ve gelir sağlamaya yönelik tüm iş ve uğraşlar meslek boyutunu ifade eder.
 İçinde bulunulan toplumun diğer üyeleriyle paylaşılan zaman ve faaliyetler yaşamın sosyal boyutudur.
 Öğrenme ve bilgi-beceri geliştirme amacıyla yapılan, duygusal tatmin ve kişisel statü sağlayan tüm faaliyetler yaşamın kültürel boyutunu oluşturur.
 Maddi anlamda güven, başarı duygusu ve güç veren parasal kaynaklar, mal varlığı ve yatırımlar yaşamın finansal boyutudur.
 Yaşamın yaratıcılık boyutu, kişiliği geliştiren, yetenekleri ortaya koymaya olanak sağlayan özgün çaba ve çalışmalar, hobiler ve boş zaman faaliyetleridir.
 Fiziksel ve ruhsal sağlığı korumak ve geliştirmek için yapılanlar da kişisel yaşam boyutunu ifade eder.

Bu yaşam boyutlarını tanımladıktan sonra insanın kendisine hangi boyutta ne kadar güçlü ya da zayıf olduğunu sorması gerekir. Eğer, yaşamı gerçekten bir-iki boyut arasında sıkışıp kalmışsa en kısa sürede bu durumu değiştirmek için eyleme geçmeli, bir şeyler yapmalıdır. Yaşam dengelerini sağlayamadığında da stresli, sıkıntılı ve zor bir yaşama hazır olmalıdır.

Yaşamınızın bazı boyutlarının olması gerektiğinden fazla zamanınızı aldığını, sizi uğraştırdığını ve diğer boyutlara zaman bırakmadığını fark ettiğinizde kendinize bir eylem planı hazırlayın ve bırakacaklarınızı, başlayacaklarınızı ve devam ettireceklerinizi yazdığınız bir etkinlikler listesi oluşturun. Yaşamınızda olması gerektiğini düşündüğünüz hemen her alanda özgün amaçlar belirleyerek, yeni bir yaşam programına başlayın. Bu program, özgüveninizi geliştirirken, stres ve sıkıntılarınızı azaltacak ve yaşamdan daha büyük zevkler almanızı kolaylaştıracaktır.