Ustalık, zorlayıcı bir soruna etkin çözümler üretebilecek yetkinliğe sahip olmaktır. Bu ustalık, bilgi ufuklarını genişleterek, alıştırmalar yaparak, beceriler geliştirerek, sorunları çözebilecek yeteneklere ulaşarak ve özgüven kazanılarak elde edilir.

Zaman ustası olmak ise zamanın akışını yakalamak, eylemleri ona uydurmak, zamanın sunduğu fırsatlardan yararlanmak, yaşamdan zevk almak ve zamanı kişisel güvenini ve özgürlüğünü sağlayacak şekilde kullanmaktır.

Ustalığın karşısına çıkan ilk engel kişinin kendi yeteneksizlikleri ve yanlış alışkanlıklarıdır. İnsanlar çoğu kez, güçlü ve zayıf yönlerini yeterince tanımamakta ve zamanın (yaşamın) önemi konusunda yeterince bilinçli davranmamaktadırlar. Başkalarının hayatlarını alt üst etmesine izin verirler. Bunu bazen bilerek ya da bilmeyerek kendileri de yaparlar. Her şeyden önce, zamanı nasıl kullanacakları veya bir diğer ifadeyle yaşamlarını nasıl düzenleyecekleri konusunda yeterince düşünmezler.

Zaman Ustası, her zaman, ne yapacağını ve zamanını en doğru biçimde nasıl kullanacağını bilir. Hatasını, eksiklerini, karakterinin hangi kötü yola sapmaya uygun olduğunu onlarla şakalaşacak kadar öğrenmiştir. Hayatında yaşadığı her olaydan gereken dersi alarak deneyimlerini ve içgüdülerini geliştirmiştir. İşinde ve özel ilişkilerinde kendi hayatını yaşamayı ve kendisini geliştirmeyi bilir. Hiçbir şeyi unutmayacak biçimde güçlü bir belleğe sahip olduğundan bellekteki bütün anlamsız “ ne yapıyorum” sorularının yerini anlamlı “niçin” ve “nasıl” soruları almıştır. Zaman ustası, ulaşmak istediği amaçlara göre her gün zamanını nasıl kullanması gerektiği üzerinde dikkatini yoğunlaştırmayı bilir.

Zaman ustası, yaşamına beş niteliği katmış ve ona kendi kişiliğinin damgasını vurmuştur.

• Düzen: Zamanın nasıl geçtiğinin bilincindedir. Zamanı bütünsel olarak algılayabildiği gibi, inceleme yapma yeteneğini kullanarak parçalara bölmeyi de başarır. Kendi içinde onu iyi kullanabilecek bir düzen kurup, sistemin sürekli olarak çalışmasını sağlayabilir, karışıklıkları ve belirsizlikleri giderebilir.
• Denge: Zamanın doğal işleyişini bozmadan yaşamın farklı boyutlarındaki ve değişik uçlarındaki etkinliklere göre kendisini ayarlayarak zamanı kullanmayı gerçekleştirebilir. Yaşamın gereklerini gözeterek fiziksel, zihinsel ve duygusal dengelerini kurar ve sürdürür.
• Karşıtlık: Fiziksel etkinliklerle zihinsel etkinlikleri değişimli olarak kullanmasını bilir. Sakin yaşamla eğlenceyi, yalnız kalmayla çevreyle iletişimi birbirlerine karşıt olarak uygulayabilir.
• Birlik: Zaman ustalığı, zamanı parçalara ayırmak değil, bütünü algılayabilmek için bağlantıların ortaya çıkmasını kolaylaştırmaktır. Zamanını parçalara ayırırsa, hayatın önüne koyduğu verimli ödüllendirmelerden kendisini mahrum edeceğinin farkındadır. Zamanın birliğini kendi içinde bütünleştirmeler yaparak kurabilir.
• Uyum: Dört niteliği beraberce uygulayan zaman ustası yaşamda uyumu sağlamış olacaktır. Uyum soyut bir tanımlama değil, somut bir uygulamadır. Sabahları, gününün iyi geçmesini planlayan, akşamları zamanını iyi kullanıp kullanmadığını kontrol eden bir kişi her anında zihin penceresinden zamanın akıp geçişini izlemektedir. Uyum, zamana egemen olmanın hem bir kanıtı hem de ödülüdür.