Şirketlerde eğitim planlamasının çok önemli bir boyutu eğitim bütçesinin belirlenmesidir. Eğitimlerin sayısı, süresi, yöntemleri ve nitelikleri büyük ölçüde ayrılan bütçeye bağlıdır. Eğitim bütçesinin belirlenmesinde çeşitli yaklaşımlar kullanılabilir. Satışların ya da kârların belirli bir yüzdesinin her yıl eğitim bütçesi olarak ayrılması yaygın bir uygulamadır. Geçen yılın bütçesi de belirli bir artış oranıyla bu yılın bütçesi olarak belirlenebilir. Rakip ya da benzer büyüklükteki bir şirketin bütçesi kıyaslama yoluyla ölçü alınabilir. Eğitim ihtiyaç analizleri ile belirlenen eğitim taleplerinin düzeyine ve performans değerlendirme çalışmalarının sonuçlarına göre de bir karar verilebilir. Bazen de herhangi bir bütçe planlaması yapılmadan özel ihtiyaçlar çıktığında durumlara özgü bütçeler belirlenebilir.

Bir şirkette eğitim bütçesinin büyüklüğü bazı iç ya da dış değişkenlere bağlı bulunmaktadır. Bunlar arasında;

• Şirket kültürü, vizyonu, inanç ve değerleri
• Şirketin uzun dönem amaçları ve stratejileri
• Yöneticinin kişiliği, yenilikçi ya da tutucu olması
• Ekonomik çevre, genel anlamda ekonominin canlı ya da durgun olması
• Toplumun genel anlamda eğitime verdiği önem, eğitimin sosyal statüye katkısı
• Teknolojik, ekonomik ve sosyal değişimin hızı
• Yasal düzenlemeler, eğitim teşvikleri, vergi kolaylıkları sayılabilir.

Eğitim bütçesinin belirlenmesinde yol gösterici nitelikte bazı oranlardan söz edilebilir:
 Geçen yıl, rakipler ya da sektör standardı gibi bir ölçüt yoksa veya bunlar kullanılmak istenmiyorsa, genel bir yaklaşım olarak eğitim bütçesi şirketin insan kaynakları giderlerinin en az % 1’i olarak belirlenebilir.
 Uzun dönemli düşünen ve insan kaynaklarını stratejik rekabet üstünlüğü olarak gören bir şirkette bu oran % 2’ye çıkabilir.
 Hızlı bir büyüme ve değişim dönemi yaşanıyor ya da saldırgan bir rekabetçi strateji izleniyorsa insan kaynakları giderlerinin % 3’ü eğitime ayrılabilir.
 Bütçeleme tekniğine göre, eğitime katılan çalışanların ücretleri, yol ve konaklama giderleri ve eğitim biriminin / merkezinin maliyetleri de eklendiğinde eğitim bütçesi toplam personel giderlerinin % 10-15’ine kadar çıkabilir.

Yıllık bütçe belirlendikten sonra bunun aylara göre dağılımı da çıkarılmalı ve nakit akış kontrolü açısından aylık eğitim bütçeleri yapılmalıdır. Ekonomik dalgalanmalar, sektörel krizler ve döviz kurları gibi değişkenler eğitim bütçesinin hazırlanması sırasında dikkate alınmalı; iyimser ve kötümser senaryolara göre alternatif eğitim bütçeleri düşünülmelidir.

Bu bilgiler ve teknikler çoğu şirketlerin üst yöneticileri tarafından çok iyi bilinmekle beraber eğitim bütçeleri son derece kısıtlı ve kırılgandır. Eğitim çoğu kez İK bütçesi içinde en son gündeme gelen kalemdir ve işler biraz kötüye gittiğinde de ilk kısılan harcama kalemi eğitim olmaktadır.

Çoğu şirkette eğitimsizliğin faturasını ödemek için katlanılan maliyetler eğitime ayrılacak kaynak bırakmamaktadır. Eğitim ne yazık ki hala birçok şirkette yatırım olarak değil cari harcama olarak görülmektedir. Bazı yöneticiler, eğitime sıcak bakmamalarının nedeni olarak yüksek eleman devrini gösterirler. Eğitilen elemanların kısa süre içinde ayrıldıkları öne sürülerek eğitimlerden uzak dururlar. Oysa eğitimin çalışan memnuniyeti ve bağlılığı üzerindeki olumlu etkisi birçok başka faktörden çok daha fazladır.