Çoğumuz birbirimize olaylar karşısında sakin ve soğukkanlı olmayı tavsiye ederiz. İnsanlarla değil sorunlarla, durumlarla uğraşmayı öneririz. Ancak olaylar karşısında çözümsüz kaldığımızda ya da olaylar kontrolden çıktığında insanlarla uğraşmayı, onlara saldırmayı daha kolay buluruz ve tercih ederiz. Çoğu kez fikirlerle, olaylarla baş etme gücünü bulamayanlar bu duruma duydukları öfkeyi güçlerinin yettiği insanlar, hayvanlar ya da eşyalar üzerinde şiddete başvurarak açığa çıkarmaktadırlar.

İşinde, mesleğinde, sosyal ilişkilerinde sorunlar yaşayan bir insan bunların acısını belki de çok sevdiği eşi veya çocuklarından çıkarmaktadır. Bazen de bir anlık öfkeyle kendi canına kıymaktadır. Bir öfke anında işinden istifa etmekte, çok sevdiği bir arkadaşıyla bütün köprüleri atmakta ya da yıllardır emek verdiği mesleğini, işini, saygınlığını kendi eliyle bitirmektedir. O insana bütün bunları neden yaptığını sorduğunuzda kendince bir çok neden sayabilmektedir. Çoğu kez bardağı taşıran son damladan söz etmektedir. Ona göre, üst üste gelen, başka bir çok nedenle birleşen ve son anda hepsinin üstüne tuz biber eken bir olay, bir söz, bir davranış belki de sadece bir bakış vardır ve öfke bütün bedenini ve beynini sarmıştır.

O insan, bu öfkeyle eline geçirdiği kendisine ek güç sağlayacak herhangi bir şeyi, taşı, sopayı, bir eşyayı, bıçağı, el bombasını ya da Molotof kokteylini kullanarak saldıracaktır. Amaç çok net bir şekilde zarar vermek, can yakmak hatta öldürmektir. Sorulduğunda kendisi kabul etmese de aslında o anda yok etme içgüdüsü ile hareket etmekte, öfkesini boşaltarak bir tatmin duygusu yaşamak istemektedir. Belki de öfkenin verdiği haz duygularını yaşamak isteyen insanlar içgüdüsel olarak bu tür durumlarla karşılaşmak için adeta bilerek ve isteyerek buna uygun ortamlar, fırsatlar yaratırlar. Daha sonra da sorunların hep kendilerini bulduğunu, nedense her kötülüğün kendi başlarına geldiğini söyler ve şikâyet ederler.

Şüphesiz öfke baş edilmesi gereken bir duygudur. Ancak, öfke insanın içinde olduğundan bir başkası tarafından bastırılması kolay değildir. Özellikle anlık öfkelerde dışarıdan müdahale faydadan çok zarar verir. Öfkelenmiş bir insana sakin olmasını söylediğinizde, o sizi kendisini hafife almakla ve duygularını anlamamakla suçlayacaktır. Önemli olan, öfke anına gelinceye kadar geçen süreçte yaşanan hayal kırıklığı, şaşkınlık, suçluluk, çaresizlik, aldatılmışlık gibi duyguları anlamak ve o duyguları yönetmeyi başarmaktır. Öfke dalgalarından korumak isteyen bir insanın, kendisini nelerin öfkelendirebileceğini çok iyi bilmesi ve o durumlardan uzak durması ya da o anda dikkatini başka bir yöne çevirmesi ve yoğunlaşmış içsel enerjisini başka bir alana yönlendirilmesi gerekir.