Günlük yaşamımızda sıklıkla yaşadığımız duygulardan biri korkudur. Ölümden, hastalıktan, kaybetmekten, geç kalmaktan, doğal felaketlerden, başkalarının bize zarar vereceğinden korkarız. Bilim adamları, sonu fobi ya da fobia ile biten sözcüklerle tanımlanan ve değişik nedenlere dayanan 400’den fazla korku türü belirlemektedirler. Yani korkunun ve korkmanın adeta sonu, sınırı yoktur.

Korku; yaşamı zorlaştıran, iç huzurunu azaltan, insanlarla ilişkileri bozan ve başarı düzeyini düşüren çok önemli bir nedendir. İçimizden ve çevreden bize korkularımızdan kurtulmayı öğütleyen birçok ses ve söz duymamıza karşın korkmaya devam ederiz, korkularımızla yaşamayı sürdürürüz. İş yaşamında verilen bir görevi bitiremeyeceğimizden, zamanında yetişemeyeceğimizden, başarısız olacağımızdan, sözümüzü tutamayacağımızdan, kalite veya performans standartlarını ve müşteri beklentilerini karşılayamayacağımızdan ve daha başka birçok şeyden korkarız.

Çok önemli bir korku türü de kaybetme korkusudur. Özellikle, iş dünyasında yaşanan teknolojik, ekonomik ve yönetsel anlamdaki köklü ve hızlı değişimler; işimizi, dostlarımızı, paramızı, sahip olduğumuz bazı maddi varlıkları, saygınlığımızı, statümüzü, değerimizi, gücümüzü, dengemizi ve belki sağlığımızı da kaybedeceğimiz korkusunu tetiklemektedir. Bilgi birikiminin katlanarak artması, yapıların, sistemlerin, stratejilerin, insanların, becerilerin, yönetim tarzlarının, kurum kültürlerinin beklenmedik ani değişimleri bildiğimiz, yaptığımız, tanıdığımız şeylerin birer ikişer elimizden gittiğini düşündürmekte ve bu durum çoğumuzu şaşırtmakta, daha doğrusu korkutmaktadır.

Bu tür korkular bizi çoğu kez duygusal tepkiler vermeye, panik halinde ve belki de daha sonra üzüleceğimiz bir şekilde davranmaya yöneltebilir. Bu nedenle, öncelikle korkularımızın nedenlerini anlamak ve sonuçlarını öngörmek zorundayız. Bunun sonrasında da korkularımızı kontrol altına almak ve onlardan kurtulmak için çaba göstermek zorundayız.
Kaynak: Barutcugil,İ., Yöneticinin Yönetimi, Kariyer Yayınları, İstanbul, 2007