Farklılıkların yönetimine ilişkin bir girişime karar verildiğinde en kritik aşama uygun eylem seçeneğine karar vermek ve uygulama aşamasında yaşanan durumlara bağlı olarak da hangi tepkilerin ya da eylemlerin ortaya konulacağını önceden belirlemektir. Aralarından tercih yapılabilecek on eylem seçeneği bulunmaktadır:
1. Kapsamı genişletmek: bir veya birkaç unsur ekleyerek farklılığın miktarını artırmak veya karışımdaki unsurların çeşitliliğini ve boyutlarını genişletmek
2. Kapsamı daraltmak: Farklılık karışımındaki bazı unsurları dışarıda bırakarak, sayıyı ve çeşitliliği azaltarak kapsamı daraltmak
3. İnkâr etmek: Farklılık karışımını olağan kabul etmek, bir sorun olmadığını iddia etmek
4. Soyutlamak: Farklılık karışımının unsurlarını dışlamak, durumu ayrı bir birimin ya da kişinin sorumluluğunda görüp, işlerin eskiden olduğu gibi sürmesini istemek
5. Bastırmak: Farklılık karışımını, bilinçaltına, açık farkındalığın ötesine iterek en alt düzeye indirmek, problemi tartışmaya kapatmak
6. Asimile etmek: Azınlık unsurların egemen unsurların normlarına yalnızca uyum sağlamasını değil aynı zamanda onları benimsemesini, uygulamasını ve adanmasını ısrarla isteyerek farklılık karışımını en alt düzeye indirmek
7. Kültürleştirmek: Azınlık unsurların egemen olanların normlarına, onlar hakkında ne hissederlerse etsinler, uyum sağlamalarında ısrar etmek, bu normları kabul etmeseler bile uyumlu davranmalarını istemek
8. Hoş görmek: Bütün farklı tutumlara yer verecek bir ortam yaratmak, fakat etkileşimi sınırlı ve yüzeysel tutmak. Bütün bakış açılarını dikkate almak, ancak bunu gösteriş için öylesine yapmak
9. İlişki geliştirmek: Karışımın unsurları arasında kabul ve anlayışı ifade eden nitelikli ilişkiler geliştirmek. Bu ilişkilerin karşılıklı anlayışı geliştirmesini ve daha ileri bir bütünleşmeye gitme umudunu artırmasını sağlamak
10. Karşılıklı uyumu hızlandırmak: Tüm unsurların nerede uyum sağlanması, nerede farklılıklara açık olunması gerektiğini bilmesini ve buna uygun davranmasını beklemek

Olası eylemler listesindeki son seçenek en ideal olarak görünse de her zaman en uygun ve gerçekçi seçenek olmayabilir. Aslında, bütün bu eylemler yasaldır ve gerçekçidir. Bunların tümü, vizyon, misyon ve stratejiyi gerçekleştirme derecesine göre ve içinde bulunulan durumun gereklerine bağlı olarak uygun olabilir ya da olmayabilir. Önemli olan, hangi seçeneğin ya da seçeneklerin uygun olduğuna nasıl karar verileceğini öğrenmektir. Bunların birkaçının bir arada seçilmesi de çoğu kez doğru sonuçlar verebilir.

Kaynak: Barutcugil, İ., Farklılıkların Yönetimi, Kariyer Yayınları, İstanbul, 2011