Bir toplumda ayırımcılık, önyargılar, dışlamalar ve farklılıklardan kaynaklanan gerginlik ve çatışma ortadan kalktığında insanlar kendilerini daha huzurlu ve güvenli hissederler. Barış ve güven ortamı, onların daha istekli ve verimli çalışmalarını; kendilerine, yakın çevrelerine ve topluma daha fazla katma değer yaratmalarını sağlar.

Üretken olamayan ya da kapasitelerini tam anlamıyla kullanamayan etnik gruplar, azınlıklar, kadınlar, engelliler ve diğerleri ekonomik faaliyetlere daha yoğun ve etkili biçimde katılabilirler ve daha fazla değer yaratırlar. Hak ettikleri halde, ayırımcılık nedeniyle görünen ya da görünmeyen duvarlara veya tavanlara çarpan bireyler ekonomik ve sosyal faaliyetlere daha aktif bir biçimde katılırlar ve kendilerine, içinde bulundukları organizasyonlara ve topluma çok daha fazla fayda sağlarlar.

Yüksek toplumsal maliyeti olan çatışmalar, gerginlikler, engellemeler azalacağı için insanlar zamanlarını ve enerjilerini daha anlamlı ve katkı yaratan alanlarda değerlendirebilirler. Farklı gruplar arasında güven, anlayış, hoşgörü, işbirliği, iletişim, destek ve dayanışmanın artması yeni sinerji olanakları yaratır. Gruplar, kendi başlarına elde ettiklerinden çok daha fazlasını birlikte çalışarak elde ederler.

Çok kültürlülüğü öne çıkaran ve farklılıkları değerlendiren toplumlar, uluslar arası düzeyde de adeta çekim merkezi olurlar. Tüm dünyadaki yetenekli insanlar, özellikle sıra dışı nitelikleri nedeniyle kendi ülkelerinde sorunlar yaşayanlar göç ederek farklılıkları etkin yöneten toplumlar içinde yaşamayı tercih ederler. Girişimci, yenilikçi ve yaratıcı insanlar, farklılıkları nedeniyle kendilerine sorun yaşatmayan toplumlarda, onların saygınlıklarına ve imajlarına da katkı yapacak şekilde değerler yaratırlar.

Kaynak: Barutcugil, İ., Farklılıkların Yönetimi, Kariyer Yayınları, İstanbul, 2011